Για τα Αιολικά Πάρκα στά Αγραφα

    Παρακολούθησα μία πολύ ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική συζήτηση στο ραδιόφωνο Radio Palmos 104,2 FM της Καρδίτσας στην εκπομπή του κ. Γιώργου Μπανάτσα,

μεταξύ του κ. Σάκη Κατσέλη Εκπροσώπου της Εταιρίας Α. ΚΑΤΣΕΛΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ Α.Ε. του ομίλου INTRAKAT (της μητρικής εταιρείας INTRACOM HOLDINGS, εάν δεν κάνω λάθος...) και του κ. Χρ. Φασούλα Εκπροσώπου της Κίνησης για την Προστασία των Αγράφων...

    Στο τέλος του σχολιασμού μου παραθέτω τους συνδέσμους με τα βίντεο για όσους θα ήθελαν να ακούσουν το τι ειπώθηκε...

    Η αλήθεια είναι πως οι τοποθετήσεις του κ. Κατσέλη δεν εξέπληξαν κανέναν.

    Αυτό όμως που εντυπωσίαζε είναι ότι ο κ. Φασούλας αναφέρονταν (και καλώς έπραξε...), σε σοβαρές παραλείψεις και «πασαλείμματα» των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) εστιάζοντας συνεχώς σε κρίσιμα αποσπάσματα των ΜΠΕ οι οποίες εγκρίθηκαν από τα Δασαρχεία, την Περιφέρεια και τα Υπουργεία, ενώ ο κ. Κατσέλης αρνιόταν οτιδήποτε έλεγε ο κ. Φασούλας ο οποίος επιζητούσε απαντήσεις....  Εν ολίγοις η επενδυτική εταιρία δια του εκπροσώπου της προσπαθούσε να πείσει ότι όλα έγιναν σωστά «....χωρίς λάθη», δεν παραδέχονταν τα κενά και τις παραλείψεις των εγκεκριμένων ΜΠΕ, και ήταν εμφανής η προσπάθεια να παρουσιαστούν οι Περιβαλλοντικές και Ανεμολογικές μελέτες που δίνουν το πράσινο φως για τα Αιολικά πάρκα στα Άγραφα, ως "Ευαγγέλια..."

    Δεν μπορεί βέβαια κανένας να καταλογίσει κάτι το παράνομο στην διαδικασία και ο κάθε επιχειρηματίας έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί την επένδυση του, πόσο μάλλον όταν πριν ακόμη ξεκινήσει η υλοποίηση του έργου έχει ήδη υποστεί δαπάνη της τάξεως του 1,5 εκατομμυρίου Ευρώ και το ίδιο το Ελληνικό Κράτος έχει χορηγήσει εγκρίσεις και άδειες.  Το μεν όμως κράτος εγκρίνει «Μελέτες κενές περιεχομένου» και για τους τύπους.... που όμως παραμερίζουν την ουσία και ασχολούνται με το να «στήνουν ευνοϊκά αφηγήματα» ώστε να εστιάζουν εμμέσως πλην σαφώς στο να «ενισχυθεί η επένδυση» (χωρίς να έχουν ιδέα ότι οι Μελέτες αυτές πρέπει να είναι «πλήρεις» και σύμφωνα με το τι προτείνει η διεθνής επιστημονική κοινότητα και γνώση για τα Αιολικά Πάρκα σε μεγάλα υψόμετρα και κατά πόσον μπορούν να γίνονται αποδεκτά εντός Τοπίων Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους), ενώ από τη μεριά του ο επενδυτής επικαλείται το κράτος ότι αυτό του χορήγησε τις εγκρίσεις («καλές ή κακές οι μελέτες» δεν έχει και τόση σημασία...).

    Παρακολουθώντας όμως τον τρόπο με τον οποίο ο κ. Κατσέλης στοιχειοθετούσε τα επιχειρήματά του, σε αρκετά σημεία της συζήτησης εκδήλωνε μια «απειλητική», θα έλεγα «απαράδεκτη» στάση εκφοβισμού κατά παντός, με πολύ θυμό, αναφερόμενος στο ότι θα στραφεί εναντίον όλων, ότι θα ζητήσει αποζημιώσεις για διαφυγόντα κέρδη, για παρεμπόδιση έργου, θα τους πάει όλους στο εδώλιο για συκοφαντική δυσφήμηση, κλπ και δυστυχώς όλα αυτά με ένα «ύφος» που πρόδιδε μεν την επιχειρηματική του ανησυχία ως έναν βαθμό, αλλά άφησε να φανούν – με τον θυμό - και κάποιες εμφανείς ενοχές ότι «δεν έγιναν δα και όλα τέλεια» για το τι μέλλεται να συμβεί στα Άγραφα, όπου οι προσφυγές πιθανόν να αποδειχθούν και μπούμερανγκ.  Οι «απειλές» διατυπώνονταν κυρίως όταν ο κ. Φασούλας αντέτασσε επιχειρήματα περιβαλλοντικού περιεχομένου μέσα από τις ήδη «εγκεκριμένες μελέτες» που τις είχε μαζί του στο στούντιο και έκανε αναφορές για ειδικά θέματα όπως π.χ. οι αποψιλώσεις δάσους Ελάτης και Δρυός 271 στρεμμάτων, κλπ...

    Προσωπικά θα ήθελα να κάνω μια σειρά από επισημάνσεις αν και ήδη έχω εκφραστεί αρκετές φορές κατά του συγκεκριμένου έργου στην Ευρυτανία και στην Καρδίτσα.

1. Η «γλώσσα εκφοβισμού» κατά παντός και ιδίως κατά των πολλών σε αριθμό οργανώσεων και πολιτών που αντιστέκονται στο έργο, δεν βοηθά πρώτα την ίδια την Επιχείρηση και δεν είναι η σωστή πολιτική δημοσίων σχέσεων (κακό PR) για μια επένδυση 80 εκατομμυρίων € (40 ανεμογεννήτριες σε πρώτη φάση...!! και ακολουθούν και άλλες).  Η επιθετική συμπεριφορά γεννά μεγαλύτερη αντίδραση και αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζει ο έμπειρος κ. Κατσέλης...
2. Η όλη διαδικασία (προθέσεις, μελέτες, σχέδια, χαράξεις, εγκρίσεις, κλπ) φαίνεται να γίνονταν χωρίς οι πολίτες «εντοπίως» να γνωρίζουν περί του έργου και τις "καυτές" λεπτομέρειες, με αποτέλεσμα να διαμαρτύρονται χρονικά μεν καθυστερημένα, αλλά αποφασισμένα.  Αργά ενημερώθηκαν οι οργανώσεις των πολιτών, αργά αντέδρασαν...
3. Ο επενδυτής αντί να προχωρά τις διαδικασίες εγκρίσεων με τις αρμόδιες υπηρεσίες με πρακτικές τέτοιες ώστε να μην λαμβάνουν γνώση οι οργανώσεις των πολιτών, όταν τελικά μαθαίνεται ο σχεδιασμός σε προχωρημένη φάση, προκαλεί περισσότερη συσσώρευση αντιδράσεων από ότι αν γίνονταν γνωστές οι προθέσεις και τα σχέδια από την αρχή, με «περιθώρια» επανασχεδιασμού και αναπροσαρμογών εάν αυτά υπήρχαν, ακόμη και μιας πρώιμης ακύρωσης του έργου.  Σ’ αυτό το ζήτημα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο επενδυτής γνώριζε εξ’ αρχής ότι η επένδυση θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις και πιθανώς να προσπάθησε ώστε να τηρηθούν κάποια στεγανά ώστε να μην δημοσιοποιηθεί, αλλά αυτοί που σίγουρα φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη είναι οι Δημόσιες Υπηρεσίες που δεν φαίνεται να έκαναν σωστή δουλειά, ούτε ως προς τις Μελέτες, ούτε ως προς τις εγκρίσεις και κυρίως ούτε ως προς την ενημέρωση των άμεσα ενδιαφερομένων ντόπιων κοινωνιών.  Από την εν λόγω συζήτηση προέκυψε ότι π.χ. η Καρδίτσα δεν γνώριζε ότι οι γραμμές ΥΤ θα περάσουν από τα δάση της...
4. Θα ρωτούσε κάποιος, «ποιος και πως επελέγη ο Μελετητής των ΜΠΕ ;», τι εμπειρία είχε να επιδείξει σε παρόμοια έργα και ποιες είναι οι προδιαγραφές στις οποίες στηρίχθηκε η ΜΠΕ και βέβαια εάν οι προδιαγραφές αυτές κάνουν πλήρη χρήση της διεθνούς μεθοδολογίας και κατά πόσο συμμορφώνονται με το Ε. Κοινοτικό πλαίσιο ή άλλη αποδεκτή μέθοδο που προσφέρεται στη διεθνή βιβλιογραφία, έγιναν π.χ. οι ΜΠΕ με κατ’ Ευθείαν ανάθεση από τον Επενδυτή ;  Έγιναν με Πρόσκληση Γραφείων και Διαγωνισμό ;  Έγιναν με διεθνή Διαγωνισμό ;  Έγιναν από συγκεκριμένο γραφείο ΜΠΕ που χρησιμοποιεί ο Επενδυτής και «εξυπηρετείται» για «όλες του της υποθέσεις»...;  ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ....;..
5. Ο Ισχυρισμός ότι τα Δασαρχεία Καρδίτσας και Ευρυτανίας έκαναν ανάρτηση των εγκρίσεων αυτών και τότε κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε, εξαρτάται από τον τρόπο που έγινε η Δημοσιοποίηση από τα Δασαρχεία και εάν έγινε με τρόπο που πέρασε (ή έπρεπε να περάσει) απαρατήρητος... (αυτό που λέμε "νύχτα"...)
6. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθεί και ο λιγότερο σοβαρά σκεπτόμενος ότι στις διαδικασίες αυτές δεν υπάρχουν πολιτικές παρεμβολές, πιέσεις και κομματικές παρεμβάσεις (ανεξαρτήτως κόμματος...).  Όπως και άλλοτε έχω επισημάνει, οι ΜΠΕ αποτελούν απλά την «κάλυψη» (νόμιμο άρα ηθικό...) ενώ οι πολιτικές παρεμβάσεις το «εργαλείο πίεσης» (παράνομο και ανήθικο).  Ούτε στην Ελβετία ζούμε, ούτε στη Σουηδία...  Η νοοτροπίες και οι πρακτικές δεν είναι ίδιες με τις δικές μας, όπως δεν είναι ίδιες και οι Μεθοδολογίες προσέγγισης παρόμοιων έργων και ο τρόπος που συντάσσονται οι ΜΠΕ (γιατί πρόκειται για τελείως διαφορετικές Μελέτες, κοινώς για «Μελέτες αξιοπιστίας»....).
7. Σε σχετικό μου σχολιασμό της 6ης Ιουνίου 2018 (Βλ. https://www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/1905668216124400) εστιάζω με λεπτομέρεια στο κομμάτι που αφορά την Αισθητική του Τοπίου και «διαμαρτύρομαι» για τον λόγο ότι για τα Άγραφα και για άλλα αυθεντικά Τοπία της χώρας αγνοούνται οι Μελέτες LVIA για τα Αιολικά Πάρκα....  Και θυμίζω ότι σε άλλες χώρες οι Μελέτες Επιπτώσεων των Αιολικών Πάρκων στο Τοπίο (Landscape and Visual Impact Assessment, ή LVIA) αποτελούν ξεχωριστές «αυτόνομες» Μελέτες σε σχέση με τις γενικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) εδώ και περίπου 20 χρόνια και οι οποίες περιλαμβάνουν μια σειρά από προδιαγραφές (υποχρεώσεις) που ορίζονται από τις αρμόδιες αρχές «οργανωμένων κρατών» όπου ζητούνται υποχρεωτικά και προσαρμόζονται κατά ξεχωριστή περίπτωση Αιολικού Πάρκου...!!.  Ο κ. Κατσέλης σε ένα σημείο της ομιλίας του λέει ότι «....εκεί - στα Άγραφα - υπάρχουν θαμνώδεις εκτάσεις ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ & ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΑ..»...  Αυτή και μόνο η διαπίστωση δείχνει την προχειρότητα, την άγνοια, τα κενά των ΜΠΕ και την περιορισμένη αντίληψη για το σπάνιο Τοπίο των Αγράφων, του αναγλύφου, των κορυφογραμμών, κλπ..., μην γνωρίζοντας καν τι σημαίνει η λέξη Τοπίο (ή απεχθάνονται να μάθουν...) και χωρίς να πηγαίνει το μυαλό τους στο σύνολο των παραμέτρων που συνθέτουν το Τοπίο (θάμνοι, βράχοι, δάση, χορτολίβαδα, κλίσεις, ουρανός, θέες και πανοράματα, ήχοι, η «Θεϊκή» γραμμή του ορίζοντα που περιγραμμίζει το κορμί της Κοιμωμένης, κλπ, κλπ..).  Προτιμούν να απλοποιούν και «κραυγαλέα» να υποτιμούν ότι καλύτερο έχει ο τόπος για να εισβάλλουν, να το αλλοιώσουν και στη συνέχεια να το εγκαταλείψουν...
8. Ο κ. Κατσέλης ομιλεί για πλήρη αποκατάσταση του Τοπίου (αναφέρθηκε σε 100%) την οποία δεσμεύεται να αναλάβει η Εταιρία..!!  Είναι κανόνας να «δεσμεύεται» ο επενδυτής να αποκαταστήσει το Τοπίο αλλά και κανόνας είναι, μετά από χρόνια όταν φθείρεται η μνήμη και χαλαρώνουν οι νόμοι..., να το εγκαταλείπουν "πληγωμένο" και να φεύγουν...  Πάντως 100% αποκατάσταση τοπίου δεν πέτυχε ποτέ και κανένας δεν μπορεί να αναπαράγει ακριβές αντίγραφο της φύσης....  Τα κενά που παρουσιάζει το θεσμικό πλαίσιο για να δεσμεύει τον οποιονδήποτε «περιβαλλοντικά», είναι πάρα πολλά και οι Περιβαλλοντικοί όροι δεν ελέγχονται στην πορεία (ανύπαρκτο έως ελάχιστο monitoring από τις αρχές...).  Στις αποφάσεις Περιβαλλοντικών Όρων θα έπρεπε να τους ζητείται μετά από ένα χρονικό διάστημα, εκτός από την επικαιροποίηση των όρων, και των ελέγχων συμμόρφωσης, και υποβολή Μελετών Αποκατάστασης του Τοπίου LRS (Landscape Restoration Study) με δεσμευτικό περιεχόμενο επεμβάσεων στον χρόνο, χρονοδιάγραμμα, επακριβή κοστολόγηση και με ποινικές ρήτρες όταν δεν μπορεί να αποδείξει έλλειψη υπαιτιότητας..  Αυτά όμως για άλλες χώρες ίσως, για τη δική μας σπάνια...!!!
9. Δεν θα αναφερθώ στις αναρίθμητες τεχνικές ελλείψεις των ΜΠΕ τις οποίες ανέφερε μία προς μία ο κ. Χρ. Φασούλας.  Δημιουργούν όμως πολλά ερωτηματικά τα άσχετα Μετεωρολογικά στοιχεία από τη Λαμία, οι αοριστίες ως προς τις πιθανές κατολισθήσεις, τις διαβρώσεις, τα φορτία φερτών στα ρέματα και στις λίμνες που απαγορεύονται «δια ροπάλου»..., την χλωρίδα και την πανίδα που ελήφθησαν υπόψη «περιγραφικά» αλλά τίποτε δεν αναφέρεται για τις τυχόν επιπτώσεις (π.χ. στην πτηνοπανίδα), τις κοπές δένδρων (κατ' αριθμό και είδος σε όλη την έκταση του έργου), την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία των γραμμών ΥΤ, τις υπερβολικές διανοίξεις δρόμων, την πιθανότητα ατυχήματος στη μεταφορά εξοπλισμού λόγω του αναγλύφου και του υψομέτρου, τα μελλοντικά νεκροταφεία σιδηρικών, κλπ, κλπ..., θα εστιάσω όμως στα επιχειρήματα του Επενδυτή που είναι πάρα πολύ δύσκολο να πείσουν και τον πιο αφελή...

1. Αναφέρθηκε σε Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ του 2008, όπου όμως πουθενά δεν αναφέρεται ότι αυτές επιτρέπεται να χωροθετούνται σε περιοχές NATURA, Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλους, Βιοτόπους, Εθνικούς Δρυμούς, Μνημεία της Φύσης, Θαλάσσια πάρκα, κλπ..., άλλωστε η ίδια η χώρα στερείται εθνικού χωροταξικού σχεδίου (από το σχέδιο Δοξιάδη του 1980 που παρελήφθη από το Ελληνικό Κράτος, πληρώθηκε και ποτέ δεν εφαρμόστηκε....).  Σε ένα Εθνικό Χωροταξικό πλαίσιο θα μπορούσαν οι ΑΠΕ να αποκτήσουν περισσότερη αποδοχή με βάση τις Χρήσεις γης και την Ζωνοποίηση «ελαχίστων επιπτώσεων στο περιβάλλον» όπου και θα επιτρέπονταν να εγκατασταθούν.
2. Ισχυρίζεται ότι δεν υπήρχε προοπτική να γίνουν επενδύσεις στα Άγραφα και ότι τα Αιολικά πάρκα φέρνουν έσοδα 900 χιλιάδες €/ετησίως στην τοπική κοινωνία (από 110 εκατομμύρια € κέρδη στον Επενδυτή ή το 0,8% στην τοπική κοινωνία) με το 1,7% στους Δήμους και 1,3% που θα πιστώνεται στους λογαριασμούς ρεύματος των δημοτών..  Η εμπειρία από τον Ελληνικό χώρο μας λέει ότι τα ανταποδοτικά καταβάλλονται με προβλήματα στους δικαιούχους, ή καταβάλλονται με το ζόρι, ή με καθυστερήσεις, ενίοτε κουτσουρεμένα ή και καθόλου.  Τα Άγραφα εάν υποθετικά μεταφέρονταν σε μια χώρα που ξέρει από επενδύσεις και ανάπτυξη αειφορίας θα μπορούσαν να καταστούν πηγή εισοδήματος για ολόκληρη τη χώρα... (παραπέμπω σε μία άλλη μου παρέμβαση όπου κάνω αναφορά για εναλλακτικές «ορεινού χαρακτήρα» επενδύσεις, της 1ης Ιουνίου 2018 απευθυνόμενος στον κ. Δήμαρχο Καρδίτσας (Βλ. Παραγραφο 13), https://www.facebook.com/stamatis.sekliziotis/posts/1899375720086983
3. Ο ισχυρισμός ότι κατά τη διάρκεια της υλοποίησης θα υπάρξουν ευκαιρίες απασχόλησης είναι σωστός, αλλά αόριστος (αδιευκρίνιστα πόσος κόσμος και για πόσο καιρό...;)...  Πρόκειται για προσωρινή απασχόληση και όχι για όλους.
4. Ισχυρισμοί ότι τσιμέντα και σίδερα θα αγοραστούν από την τοπική αγορά δεν θα λύσουν το οικονομικό πρόβλημα στους Δήμους Αγράφων και Καρδίτσας...  Το επιχείρημα ανήκει στα επιχειρήματα "θορύβου" και όχι ουσίας...
5. Ισχυρισμοί ότι θα μπορούσαν να ζητήσουν να εξαιρεθούν οι περιοχές αυτές από τις ΑΠΕ δεν στέκουν όταν όλα, ακόμα και η χωροταξική έγκριση δίνονταν ερήμην της τοπικής κοινωνίας...  Είναι εμφανής η ενόχληση και η «ειρωνική» αντίδραση του Επενδυτή ο οποίος ανακαλύπτει ότι έστω και αργά «..το έργο το πήραν χαμπάρι οι πολίτες...»..!!
6. Ισχυρίζεται ότι οι πυλώνες γραμμών μεταφοράς θα μπουν σε ξέφωτα (από ξέφωτο σε ξέφωτο)...  Εδώ τίθεται το ερώτημα, "..πως στη φάση της εγκατάστασης των γραμμών θα πηγαίνουν από ξέφωτο σε ξέφωτο... χωρίς να θίγεται δασική κάλυψη..;"..
7. Ισχυρίζεται ότι αυξάνονται τα Αιολικά Πάρκα στο εξωτερικό και συνυπάρχουν με τον Τουρισμό...  Εκεί μας πληροφορεί ότι μετέτρεψαν τα Αιολικά Πάρκα σε Θεματικά πάρκα..  Πρόκειται για τον συνήθη μύθο, κάτι σαν τα Βιομηχανικά Πάρκα όπου η λέξη «Πάρκο» προσκολλάται πίσω από κάθε περιβαλλοντική όχληση και ενοχή....  Τουρισμός στα Άγραφα από τις ανεμογεννήτριες αποκλείεται να υπάρξει...  Η μόνη σχέση των δύο θα είναι να αφανιστεί και ότι απέμεινε από τουρισμό στην περιοχή που με τόσο κόπο και πολλά χρόνια δουλειάς δημιουργήθηκε..!!
8. Απαντά ατυχώς ο επενδυτής και λέει τη φράση «...πάτε σ’ αυτούς που μας ενέκριναν τις Μελέτες...»...  Αλγεινή η εντύπωση και προστίθεται στις υπόλοιπες αντιδράσεις του επενδυτή εκδηλώνοντας απώλεια ψυχραιμίας...  Είναι κρίμα, γιατί εδώ υπάρχει τεράστια παρεξήγηση.. «δεν είναι όλοι και όλοι μας κατά των ΑΠΕ...» αλλά σίγουρα είμαστε κατά των «ακατάλληλων ΑΠΕ σε ακαταλληλό Τόπο...»...  Και εδώ εστιάζονται η δική μου διαφωνία και ο προβληματισμός.  Τα Άγραφα είναι ο πιο ακατάλληλος τόπος για Αιολικά Πάρκα και αυτή την διαπίστωση ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ οι Περιβαλλοντικές Μελέτες να την υιοθετήσουν.., για λόγους που ήδη αναλύσαμε εκτενέστατα, πολλοί μάλιστα λόγοι είναι προφανείς.  Οι ΜΠΕ που συντάσσονται στη χώρα μας και όπως αυτές συντάσσονται είναι απλά ένα τυπικό ένδυμα που απαιτεί ο φάκελος, τίποτε περισσότερο...
9. Άκουσα την φράση «...εδώ θα ζωντανέψει η κοινωνία κι’ εσείς μιλάτε για 10 δένδρα...;»...  Και μόνο αυτή η ατυχής φράση είναι απαξιωτική, απογοητευτική και απίστευτα περιφρονητική για τα Άγραφα και για κάθε τόπο που διεκδικεί το «άθικτο» και δικαιούται να προστατευτεί.  Δεν θα κάτσω να κάνω τον δάσκαλο στον κ. Κατσέλη και να αρχίσουμε να μιλάμε για τα 10 δένδρα και τη σημασία τους, γιατί μόνο χρόνο και σάλιο θα χαλάσω, σίγουρα όμως σε ότι αφορά τα δένδρα, προβλέπεται να είναι χιλιάδες τα θύματα που θα πέσουν στα χέρια αυτών που για να πάρουν το έργο υπόσχονται χρυσάφι και μόλις το πάρουν και το λειτουργήσουν, με το πλήρωμα του χρόνου θα μοιράσουν στάχτες...

    Δεν υπάρχει τίποτε το προσωπικό με τον κ. Κατσέλη και εύχομαι κάθε επιτυχία σε ότι σχεδιάζει (εκτός βέβαια από τα Άγραφα) και την καλλιέργεια μιας καλύτερης σχέσης με τους ανήσυχους ανθρώπους στο μέλλον, είτε είναι 5 είτε 1015...!!

    Τα Αιολικά πάρκα αποτελούν μόνο ένα μέρος των ΑΠΕ και όλοι όσοι παρακολουθούν την ενεργειακή πολιτική γνωρίζουν ότι μέχρι το 2020 η Ελλάδα πρέπει να παράγει 20% της συνολικής της ενέργειας, από πηγές φιλικές προς το περιβάλλον, αλλά χωρίς να δημιουργεί δεύτερα προβλήματα στο περιβάλλον και συγχρόνως να τα βαφτίζει ως «μη υφιστάμενα» μέσα από αστείες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων....  Το 20% αποτελεί δέσμευση της χώρας προς την ΕΕ, γεγονός που αυξάνει την πίεση ως προς την συμμόρφωση, ώστε να επιτευχθεί ο στόχος μέσα σε ορισμένα πλέον χρονικά περιθώρια που συνεχώς στενεύουν..  Η βιασύνη αυτή οδηγεί και σε παραβλέψεις και σε "εγκρίσεις" μετά από επιφανειακό έλεγχο, ακόμα δε περισσότερο σε πολιτικές παρεμβάσεις άσκησης πίεσης.

    Οι Περιβαλλοντικές επενδύσεις στη χώρα είναι σχεδόν ανύπαρκτες ενώ οι εναλλακτικές των Αιολικών Πάρκων αρκετές, όπως η Ηλ. Ενέργεια από σκουπίδια, Βιοκάυσιμα (Ντίζελ και Αιθανόλη από καλλιέργειες), Υδροκινητική ενέργεια και Υδροηλεκτρική η οποία μετά από χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος με νέες τεχνολογίες ελαχιστοποίησης των Επιπτώσεων, και προφανώς η Αιολική σε τόπους καταλληλότητας και σε πλαίσιο ενός συνολικού Εθνικού Χωροταξικού νοικοκυρέματος όπου δεν θα υπάρχουν επικαλύψεις ή γειτονίες μεταξύ ασύμβατων Χρήσεων και καλύψεων Γης και του Φυσικού Τοπίου...

    Ευχαριστώ για την Προσοχή σας

για την σύνταξη: Σταμάτης Σεκλιζιώτης
Γεωπόνος (ΑΠΘ) – Αρχιτέκτων Τοπίου
Δρ του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Birmingham Αγγλίας (MPhil & PhD)

Φωτο: Κάπως έτσι αλλοιώνεται το τοπίο και «διαμορφώνονται» οι κορυφογραμμές για να καταφθάσουν οχήματα προσωπικού, φορτηγά, μπετονιέρες, γερανοί, σίδερα, πολυαξονικά φορτηγά μεταφοράς (σκαπτικών μηχανημάτων, ανεμολεπίδων, χαλύβδινου εξοπλισμού, μηχανολογικού εξοπλισμού, καλωδιώσεων, εργοταξιακού υλικού, κλπ)....

    Η συζήτηση στον σταθμό Radio Palmos 104,2 FM της Καρδίτσας για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν:

Πηγή: FB