Οίτη - Καλλίδρομο
Ξεκινήσαμε με το φιλόδοξο σχέδιο να φτάσουμε Δαμάστα (Λαμία σχεδόν) χωρίς να πατήσουμε καθόλου άσφαλτο.
Όσο και αν ακούγεται τρελό, βγαίνει αν κανείς οδηγήσει με ρυθμό, όπως άλλωστε ήταν και η αρχική μας πρόθεση! Κάναμε όμως τρία βασικά λάθη.
Σάββατο πρωί.
Όλα άρχισαν στη Πάρνηθα
Ξεκινήσαμε λοιπόν!! Το φιλόδοξο σχέδιο ήταν να φτάσουμε Δαμάστα (Λαμία σχεδόν) χωρίς να πατήσουμε καθόλου άσφαλτο.
Όσο και αν ακούγεται τρελό, βγαίνει αν κανείς οδηγήσει με ρυθμό, όπως άλλωστε ήταν και η αρχική μας πρόθεση! Κάναμε όμως τρία βασικά λάθη. Πρώτον αργήσαμε να ξεκινήσουμε μιας και περιμέναμε την ξενυχτισμένη ξανθιά της παρέας, δεύτερον λόγω προηγούμενης στέρησης? περιλάβαμε στη διαδρομή μια παράκαμψη μέσω Βουντήματος και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να κόψουμε δρόμο μέσα από έναν οργωμένο (!!!!) ελαιώνα. Όλα αυτά μας στοίχισαν πολύτιμο χρόνο και έναν υπερθερμασμένο και συνεπώς μισoκατεστραμένο δίσκο στο terios.
Διασχίσαμε Πάρνηθα αλλά και τον Ελικώνα σε χαμηλό υψόμετρο και κινηθήκαμε παράλληλα με τον Ασωπό ανακαλύπτοντας πολύ όμορφα κομμάτια και απολαμβάνοντας οδήγημα υπό συνεχή βροχή σε ενδιαφέροντα τοπία με μπόλικη λάσπη, νεροφαγώματα και ρυάκια. Φτάσαμε νύχτα στον Καρακόλιθο και αποφασίσαμε -λόγω κούρασης- να «πατήσουμε τον όρκο» και να συνεχίσουμε ασφάλτινα στον προορισμό μας.
Στο ζεστό και φιλόξενο σπίτι της Κυρά Ζωής -στη Δαμάστα Φθιώτιδας- το φαγοπότι και το παιχνίδι κράτησαν μέχρι τις 05:00 το πρωί! Και φυσικά την άλλη μέρα η εκκίνηση αναβλήθηκε για τις 12:00!!!
Κυριακή. Κατάκτηση της Οίτης.
Σχέδια θαμμένα στο χιόνι.
Διαδρομή: Ηρακλειά, Δέλφινο, Παύλιανη, Πυρά Ηρακλέους, Μαυρολιθάρι. Το πρώτο κομμάτι μας ικανοποίησε πλήρως, με πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή και καταπληκτική θέα. Το ηθικό και κέφι της παρέας εξαιρετικά υψηλό, με αποκορύφωμα έναν υπαίθριο χορό με θέα τον θεσσαλικό κάμπο υπό τους ήχους και τους ρυθμούς του Eminem.
Συνεχίζουμε προς Παύλιανη. Η λάσπη μισό γόνατο αλλά τα καταφέρνουμε χωρίς κολλήματα. Βουρρρ για Πυρά Ηρακλέους. Χιονίζει πια κανονικά και το χιόνι γίνεται όλο και πιο βαθύ. Τα χαμηλά αυτοκίνητα της παρέας (niva, terios, rav, vitara) δεν μπορούν πια να προχωρήσουν, παρά το γεγονός ότι τα θεριά μας (δυο land cruiser, και ένα wrangler) ανοίγουν δρόμο. Αποφασίζουμε να γυρίσουμε στη Παύλιανη και κλείνουμε τη μέρα με ένα μεγάλο φαγοπότι.
Μια παρέα με ακόρεστη ενέργεια
Επιστρέφουμε σπίτι, κουβέντα και παιχνίδι κι η ώρα πάει 5 το πρωί. Κάποιοι πάνε για ύπνο και κάποιοι φορώντας μαγιό και μπουρνούζια βγαίνουν για off road αναζήτηση της μυστικής λίμνης. Οδηγούν με τα μπουρνούζια μέσα στη λάσπη και τελικά τη βρίσκουν. Μπάνιο στο λυκαυγές! Γυρίζουν σπίτι και φτιάχνουν μακαρονάδα για να στανιάρουν. Ύπνος στις 7:00
Καθαρή Δευτέρα.
Το ξαφνικό χτύπημα της ξανθιάς
10:00 έγερση και πρωινό. 12:00 αναχώρηση για μια μικρή γρήγορη διαδρομούλα στο γειτονικό Καλλίδρομο (Από Θερμοπύλες προς Αη Γιάννη Θεολόγο και τελικά Δαμάστα) με στόχο να γυρίσουμε στις 14:00 για κούλουμα κι αετούς. 
Αλλά το βουνό είχε άλλα σχέδια?
Ανεβαίνουμε με δυσκολία. Τα τεράστια χνάρια κάποιου τρακτέρ που έχει προηγηθεί στον τόπο και το χρόνο κάνουν την ανάβαση ακόμα πιο δύσκολη. 500 μέτρα μετά, τα χνάρια έχουν 70 εκ. βάθος! Η κατάσταση είναι έκρυθμη. Το wrangler ξεκολλάει το terios, πίσω τους το niva ξεκολλάει το vitara και ακόμα πιο πίσω το land cruiser ξεκολλάει το rav.
Η ξανθιά δίνει τα ρέστα της!!! «δέσε τον ιμάντα στο αμάξι σου!» «?. πούουού?»
Η διαδρομή έχει λήξει. Με το φόβο μην κολλήσουν τα μεγάλα αυτοκίνητα της παρέας, (και ποιος θα τα τραβήξει) παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Η θέα και η φύση καταπληκτικά. Τελικά ήταν μια ωραία βόλτα με μπόλικη περιπέτεια, αδρεναλίνη, διασκέδαση και καινούργιες φιλενάδες. Παρακάμπτουμε τη γέφυρα και μπαίνουμε μέσα στον 
Σπερχειό. Η λάσπη που κουβαλάμε είναι τόση πολλή ώστε το ποτάμι άλλαξε χρώμα για πολλά πολλά πολλά μέτρα!!
Δευτέρα βράδυ
Αναχώρηση μετ' εμποδίων
Παρά το μπάνιο στο ποτάμι, το terios κουβαλάει ακόμα στις ζάντες του ολόκληρο το βουνό. Από τα 50χλμ και πάνω το τρέμολο σ? ολόκληρο το αυτοκίνητο είναι απλά τρομακτικό. Καταλήξαμε μεσάνυχτα να βγάζουμε τη λάσπη, στη κυριολεξία, με το κουτάλι!
Η ατάκα της ξανθιάς στο CB:
«Παιδιά να σταματήσουμε στον ισθμό για κανένα σουβλάκι! Έχω πεθάνει της πείνας.»
Αντ' αυτού: Τιθορέα, κουτουκάκι, τραγουδάκι και κρασάκι μέχρι τις 01:00 τα ξημερώματα.
Στις 04:00 κατέληξα αισίως στο κρεβατάκι μου. Όσο για την άλλη μέρα; ακόμα παραπατάω.
Όσο για τη ξανθιά...
Σ? ευχαριστώ καλέ μου σκιστομάτη συνοδοιπόρε για την πρωτόγνωρη εμπειρία που μου χάρισες! Δεν ήξερα ότι υπάρχουν κι άντρες ? ξανθιές!