Καιμάκτσαλάν - Ντόπρο Πόλε

Συντάχθηκε από Ταξιδευτής .

alt

Είχαμε πολλά χρόνια να επισκεφθούμε τον Βόρα. Είναι το τρίτο υψηλότερο βουνό μετά τον Όλυμπο (2917μ.) και τον Σμόλικα (2637μ.), με υψόμετρο 2524μ., στην κορυφή του οποίου, βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο Καιμάκτσαλαν.

Περιηγηθήκαμε στο Μαύρο Δάσος στις βορειοανατολικές πλαγιές του Βόρα. Ομορφο, μαγευτικό και τόσο πυκνό, απροσπέλαστο από τις ακτίνες του ηλίου που δίκαια πήρε το όνομά του.

alt

Μαύρο Δάσος από Ασπρονέρι

alt

Μαύρο Δάσος από Ασπρονέρι

alt

Μαύρο Δάσος από Ασπρονέρι

Αφετηρία μας τα Λουτρά του Πόζαρ στο παραμυθένιο φαράγγι. Ξεκινήσαμε πρώτα για την Καλή Πεδιάδα (Ντόπρο Πόλε) να επισκεφθούμε το μνημείο πεσόντων του 1ου παγκοσμίου πολέμου στα 1750μ. και να θαυμάσουμε για ακόμη μια φορά, τον μεγαλύτερο ενεργό Τυρφώνα στον ελλαδικό χώρο, σ' ένα μοναδικό και σπάνιο τοπίο που συνδυάζει υδροβιότοπο και αλπικό λιβάδι.

alt

Πρός Καλή Πεδιάδα

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε μέσα από το δάσος και οι εικόνες που συναντήσαμε μας μάγεψαν στην κυριολεξία. Τα σύννεφα κάλυπταν τις κορφές και ο δρόμος χάνονταν μέσα στο πέπλο της ομίχλης. Η βλάστηση άρχισε να αραιώνει και τα λιγοστά δέντρα αχνοφαίνονταν σαν σκιές. Συνεχίσαμε μέχρι να φτάσουμε στο μνημείο της μάχης με την χαρακτηριστική επιγραφή.

alt

Κατάβαση από την κορυφή

alt

Κατάβαση από την κορυφή

alt

Λίγο πιό κάτω από την Καλή Πεδιάδα

alt

Λίγο πιό κάτω από την Καλή Πεδιάδα

alt

Λίγο πιό κάτω από την Καλή Πεδιάδα

Επιστροφή στα Λουτρά Πόζαρ και μπήκαμε για το Μαύρο Δάσος από την Όρμα στο Ασπρονέρι και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε μέσα στο πυκνό αυτό μαγευτικό οικοσύστημα. Δεξιά μας το ρέμα κυλά μέσα από τα δέντρα και αριστερά μας υψώνονται οι πλαγιές του βουνού δίνοντάς μας υπέροχες εικόνες.

Φτάσαμε στον κεντρικό δρόμο ο οποίος φτάνει στο χιονοδρομικό κέντρο. Στο σημείο αυτό "Καλύβια του Γιαννακούλα", υπάρχει χώρος αναψυχής και δυο βλάχικες καλύβες. Φτιάχτηκαν με μεράκι και τέχνη, είναι αρκετά ευρύχωρες και απόλυτα στεγανές.

Συνεχίσαμε τον δρόμο μας για να φτάσουμε στο χιονοδρομικό κέντρο. Τα σύνεφα να καλύπτουν την κορυφή με απίστευτη ταχύτητα. Οι πύργοι των λίφτ του χιονοδρομικού κέντρου χάνονται στην πλαγιά της κορυφής μέσα στο πέπλο της ομίχλης που πριν μισή ώρα δεν υπήρχε...

Αρχίσαμε να ανεβαίνουμε και μπήκαμε στα τελευταία μέτρα πριν την κορυφή, με την ομίχλη τόσο πυκνή που στην προσπάθειά μας να βρούμε το Σέρβικο εκκλησάκι, βρήκαμε το μνημείο Πεσόντων. Εδώ χάθηκαν πολλοί Σέρβοι στον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Από κάτω του υπάρχει οστεοφυλάκιο και δρόμος που οδηγεί στα Σκόπια.

Φτάσαμε στον ναό του Προφήτη Ηλία των Σέρβων. Το περιστύλιο του ναού είναι από βλήματα και αγκάθινα πλέγματα πεδίου μάχης. Μέσα στο ναό υπάρχει βιβλίο επισκεπτών και στο πάτωμα κάλυκες από πυροβόλο όπλο, χωμένες ανάποδα σχηματίζοντας ένα σταυρό. Ομως λείπουν κάποιοι, γιατί παλιότερα κάποιοι σκάψαν στο κέντρο του ναού ψάχνοντας για κάτι και όταν έγιναν οι εργασίες συντήρησης δεν ξανατοποθετήθηκαν.

Τόση ησυχία, τόση ομίχλη, τόσοι κρατήρες από τις οβίδες της μάχης δεν μπορούσαμε να μην βάλουμε την φαντασία μας να φτιάξει σκηνές από αυτήν την φονικότατη μάχη που οι Σέρβοι είχαν φοβερές απώλειες. Η θέα είναι φανταστική προς κάθε κατεύθυνση, μόνο που σήμερα δεν βλέπαμε τίποτα.

Ακούμε ήχο από μηχανές, αλλά δεν μπορούμε να δούμε πέρα από λίγα μέτρα και ξαφνικά εμφανίστηκαν δυο μηχανές. Γνωριστήκαμε με την απρόσμενη παρέα μας από την Φλώρινα. Μια γνωριμία στην κορυφή τού Βόρα στα 2524μ. !

Η επιστροφή έγινε από τον ίδιο δρόμο με μία στάση στην Όρμα για φαγητό σε ένα από τα ωραία ταβερνάκια του χωριού.

Τάσος Σεμερτζής

Βόρας (Καιμάκτσαλάν) - Καλή πεδιάδα (Ντόπρο-Πόλε) 12-09-2010

alt