Αης Στράτης - 5ο μέρος
Ευρετήριο Άρθρου
Ωραία και για προπόνηση κοιλιακών; Επιλογές δύο, όπως και τα μπαράκια. Δείξαμε ιδιαίτερη αδυναμία στη “Βεράντα” του Θανάση. Καθαρά, φτηνά, ποικιλία επιλογών με μαγειρευτά, κρεατικά και ψαρικά. Σερβίρισμα σφαιράτο από το Γιώργο που θέλει να γίνει ναυτικός. Ένα πρόσωπο όλο λάμψη και αισιοδοξία. Μακάρι να τα καταφέρει. Και ο Κομνηνός που μάλλον δεν ξέρει τι θέλει να γίνει. Πιτσιρικάς μαθητής, στη μάχη του μεροκάματου και αυτός. Αν έχει χρόνο ο Θανάσης θα πει μπόλικες ιδέες που έχει για το νησί του. Το παλεύει. Είναι κει όλο το χρόνο. Η ταβέρνα ανοιχτή. Γεμάτη γεράνια και βασιλικούς. Μας είπαν ότι έχουν ωραίο Πάσχα. Λέτε; Άμα δεν έχουμε πτωχεύσει.
Και μετά; Κάντε λίγη συντροφιά στην “Αιολίδα”. Δίπλα στο μεγάλο βραχίονα στο λιμάνι, κάτω από τους δημοτικούς φανοστάτες, με το μελαγχολικό κίτρινο φως να λούζουν την μητέρα των Αιολέων. Κάθε μέρα τους συνδέει με έναν άλλο ζωοδότη. Τη Λήμνο. Αν δεν την είχαν πήγαιναν χαμένοι οι Αγιοστρατήτες. Η μεταφορά με το μικρό Ο/Γ είναι δωρεάν για τους ντόπιους. Αναχωρεί στις 6 και μισή το πρωί και επιστρέφει στις 5 και μισή το απόγευμα.
Κάπου διάβασα ότι το ΄87 έκανε το δρομολόγιο Μυτιλήνη - Αϊβαλή. Το “λεωφορείο” μας, έτσι το λένε. Πηγαίνουν για ό,τι απαραίτητο. Ρεπό παίρνει μόνο τις Κυριακές. Α, μπορεί να τους λείψει για λίγο, αν πάει για πετρέλαιο στη Βόρειο Ελλάδα. Γιατί ρε παιδιά εκεί πάνω; Είναι φτηνότερο μας είπαν.
Πάντως μονάχο του δεν μένει ποτέ. Πάντα το συντροφεύουν τα τρεχαντήρια των ψαράδων και οι περαστικοί σκαφάτοι.
Νυχτοπερπατήματα.
