Νότια Αιτωλοακαρνανία – νικώντας τις προκαταλήψεις - 6ο μέρος
Ευρετήριο Άρθρου
Στο μαγαζάκι – καλυβάκι του «καπετάνιου» (τσαρδί του Φωτη) παραγγείλαμε μια μπύρα κι μας έφερε πέντε μέσα σε έναν μεταλλικό κουβά γεμάτο πάγο. «Πιείτε όσες θέλετε και τα βρίσκουμε μετά» μας είπε, έφερε μεζέ, κέρασε σπιτικό τσίπουρο, κέρασε «υποβρύχιο» (τι άλλο γλυκό να έχει άλλωστε στη παράγκα με τη γεννήτρια) δοκιμάσαμε τοπικά φρέσκα ψάρια με ονόματα που δεν είναι εύκολο να θυμάται κανείς μετά τις μπύρες και μείναμε μέχρι που έδυσε ο ήλιος.
Η θέα απ' το τσαρδί του Φωτη
Τα καράβια στα ανοιχτά προκαλούν εντυπωσιακά κύματα
Το περίεργο ήταν ότι εδώ, αν και βρισκόμασταν σ’ απόσταση αναπνοής από τη λιμνοθάλασσα τα κουνούπια δεν μας ενόχλησαν. Μετά ανακαλύψαμε ότι στο σημείο εκείνο το νερό της λιμνοθάλασσας ήταν αλμυρό η δε θαλάσσια αύρα έντονη, δροσερή και λυτρωτική.
Παιχνιδίσματα του δειλινού
Ομορφιές
Τώρα, αν θέλετε να βρείτε αυτό το μέρος θα πρέπει να έχετε μελετήσει καλά το χάρτη κι ακόμα καλύτερα, να έχετε μαζί σας GPS. Αυτό που κάνει τις εκβολές τόσο όμορφες και τόσο ιδιαίτερες είναι τα δεκάδες, μπορεί κι εκατοντάδες δρομάκια που μοιάζουν σαν να έρπουν στην επιφάνεια του νερού. Με ένα τοπίο χωρίς σημεία αναφοράς και τη γραμμή του ορίζοντα να θαμπίζει στη ζέστη και την υγρασία η πλοήγηση κι ο προσανατολισμός γίνονται ένα ακόμα ενδιαφέρον παιχνίδι!