Pin Project: Πέρα απο την Αφρική - 4ο μέρος

- Θα θέλατε τα σαράντα σας να σας βρουν κάπου μαζί στον δρόμο ή σκέφτεστε ότι όλο αυτό θα κρατήσει όσο κρατήσει και κάποια στιγμή πρέπει να ριζώσετε κάπου;

 

Δεν κάνουμε σχέδια για το μέλλον.  Προς το παρόν ζούμε για το σήμερα και γι’ αυτά που έχει να μας δώσει.  Πολύ θα θέλαμε να ταξιδεύουμε για όλο το υπόλοιπο της ζωής μας αλλά όπως λέει και ο ποιητής  «Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift, that’s why they call it present».

 

 

Μαρόκο - Μαυριτανία

- Από πού πήρατε την αγάπη για τα ταξίδια;  Οι γονείς σας ταξίδευαν;

Γεωργία:  Από μικρή ήθελα να ταξιδέψω και να δω τον κόσμο.  Έτσι απλά...  Το πρώτο μου ταξίδι το έκανα το 2005 σε Λονδίνο και Άμστερνταμ και από τότε μου άνοιξε η όρεξη.

Νίκος:  Η αλήθεια είναι ότι οι γονείς μου έχουν όντως ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο αλλά με τον παραδοσιακό τρόπο που ταξιδεύει ο μέσος Έλληνας δηλαδή με οργανωμένα γκρουπ.  Πάντως ήταν μία καταλυτική επιρροή άσχετο αν ποτέ δε χάζευα τις φωτογραφίες τους, δεν έβλεπα τα βίντεο που τραβούσαν κ.λπ.  Πάντα περίμενα τα δώρα που μου έφερναν...

Μαυριτανία

- Κάνετε συχνές αναφορές σε φράσεις που έχουν πει σημαντικοί άνθρωποι για τα ταξίδια.  Από την Μελίνα Μερκούρη μέχρι τον Καζαντζάκη.  Υπάρχει κάποιο βιβλίο που να σας επηρέασε για να πάρετε αυτή την απόφαση;

Όχι.  Η ιδέα για αυτό το ταξίδι δεν επηρεάστηκε από κάποιο ανάγνωσμα αλλά από τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω.  Απλά κάποιες ρήσεις και φράσεις προσωπικοτήτων επιπέδου Μερκούρη, Καζαντζάκη κ.λπ. μας εξέφραζαν σε πολύ μεγάλο βαθμό και «χρησιμοποιήθηκαν» για να δώσουμε έμφαση σε κάποια πράγματα που αναφέρουμε στην ιστοσελίδα μας.  Παράλληλα, οι προσωπικές  περιπέτειες τεσσάρων Ελλήνων (Δημήτρης Παρούσης ή GoDimitris, Άκης Τεμπερίδης & Βούλα Νέτου ή TheWorldoffRoad και Ηλίας Βροχίδης ή MadNomad) που την «έκαναν» ο καθένας με το δικό του τρόπο, έδωσαν τροφή στα σχέδιά μας.

Meerkats, Namibia

Namibia

- Ακούτε μουσική όσο οδηγείτε τον «Ζήκο» και αν ναι τι είδους μουσική;

Ακούμε τα πάντα.  Από ρεμπέτικα μέχρι Τρύπες και από Yann Tiersen μέχρι Rihanna.  Αγαπημένα γκρουπ είναι τα παρακάτω:  Beirut, James, Beatles, Queen, MGMT, Mika, Moby, Shantel, Tiersen, Depeche Mode και διάφορες συλλογές από 60s-70s-80s και soundtracks από ταινίες.  Από ελληνικά κάνουμε κέφι με Αλεξίου, Βιτάλη, Μάλαμα, Παπαθανασίου, Δεληβοριά, Πάριο, Πυξ Λαξ, Τρύπες και φυσικά Μάνο Χατζηδάκι.

Namibia

Namibia

- Ποιά είναι η ωραιότερη εικόνα που έχετε δει από τον φημισμένο έναστρο ουρανό της Αφρικής;

Οι βραδιές χωρίς σύννεφα στο Struisbaai μας επέτρεπαν να δούμε τη Ζώνη του Ωρίωνα και το Σταυρό του Νότου.  Απλά μαγευτικό.  Στη Ζιμπάμπουε ξαπλώναμε πάνω σε κάτι τεράστιους βράχους και βλέπαμε κυριολεκτικά τα πάντα.  Η Ζιμπάμπουε φημίζεται γι' αυτό ούτως ή άλλως αλλά το μυστικό είναι να υπάρχει σκοτάδι σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων και αυτό μόνο στην έρημο στη Ναμίμπια το πετύχαμε.

Γενικά νιώθουμε πολύ τυχεροί που μπορέσαμε και τραβήξαμε δυνατές «τζούρες» από τον έναστρο ουρανό της Αφρικής και μάλιστα με καλή παρέα.

Χαμαιλέοντας στη μέση του δρόμου, Namibia - Open Music Show, Vilanculos

- Στην Γκάνα γράφετε για το δουλεμπόριο των παιδιών με αφορμή την συνάντηση σας με τον ιδρυτή της οργάνωσης ChallengingHeights:  «Πόσο πνιγμένοι ήμαστε τελικά στον υλισμό, τις ψεύτικες ανάγκες, τα "πλαστικά" θέλω και πρέπει;  Καθόμαστε και μιλάμε για δισεκατομμύρια ευρώ, όταν με 20 δολάρια το μήνα ή 240 δολάρια το χρόνο χρόνο (περίπου 200 ευρώ δηλαδή) μπορείς να εξασφαλίσεις τα δίδακτρα ενός τέτοιου παιδιού άρα και το μέλλον του.  Και μην πει κανείς ότι ακόμα δε λύσαμε τα δικά μας προβλήματα για να λύσουμε και της Γκάνας.  Για επιβίωση κάνουμε λόγο και όχι για καλοπέραση».  Αυτή την διαφορά ανάμεσα στην επιβίωση και την καλοπέραση, ανάμεσα στο «μου λείπουν πράγματα» και στο «δεν έχω να φάω», μπορείς να την καταλάβεις μόνο άμα βρεθείς στην Αφρική ή είχατε ιεραρχήσει τα πράγματα στο μυαλό σας πριν το ταξίδι;

Οι κοινωνικές και ταξικές αντιθέσεις είναι παντού και δεν χρειάζεται να επισκεφτείς ένα φτωχό χωριό στη Γκάνα ή τη Ζιμπάμπουε για να διαπιστώσεις ότι ο κόσμος δεν έχει να φάει.  Και στο Πέραμα ή στο Ζεφύρι αν κάνεις μία βόλτα, η εικόνα δε θα είναι πολύ διαφορετική.  Με άλλους όρους αλλά και πάλι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.  Κοινωνική εξαθλίωση και έλλειψη ευκαιριών.  Επίσης, γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι οι τελευταίες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις παγκοσμίως τείνουν να ανακατεύουν την τράπουλα υπέρ της υψηλής τάξης βαθαίνοντας κι άλλο το χάσμα των τάξεων.  Και αυτό πρέπει να είσαι πολύ υποκριτής αν δεν μπορείς να το δεις.

piri piri sause

Το θέμα είναι ότι η Αφρική είναι μία ήπειρος με τεράστιες αντιθέσεις, χάσματα, προκαταλήψεις και «βεβαρυμένο παρελθόν» όπου μεσαία τάξη απλά δεν υπάρχει κι αν υπάρχει είναι μία μειοψηφεία.  Στην περίπτωση της, ισχύει αυτό που έχουμε γράψει ότι δηλαδή κάποιοι άνθρωποι είναι άτυχοι επειδή έτυχε να γεννηθούν στη λάθος μεριά του πλανήτη.  Και δυστυχώς η Αφρική πάντα έτσι θα αντιμετωπίζεται από όλους τους «σωτήρες» γιατί τελικά όλους του συμφέρει.  Και τους ντόπιους να κλαίγονται και τους λευκούς να προσποιούνται ότι βοηθούν.  Κάποτε υποστηρίζαμε και μεις μία αφρικανική κοινότητα στη Σίερα Λεόνε μέσω προγράμματος της ActionAid αλλά καταλάβαμε ότι ήταν μούφα όντας στην Ελλάδα.  Δε χρειαζόταν να πάμε στην Αφρική για να καταλάβουμε πως δουλεύουν οι ΜΚΟ.

(Όσον αφορά το θέμα των ΜΚΟ και λοιπών οργανώσεων, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι οι περισσότερες δωρεές αφορούν ξέπλυμα μαύρου χρήματος ενώ και οι εργαζόμενοι (ξένοι και ντόπιοι) σε αυτές δε διαφέρουν σε τίποτα από μεγαλοστελέχη πολυεθνικών.  Ο εθελοντισμός δε είναι ένα ανέκδοτο στα χείλη τους και ταυτόχρονα ένα δόλωμα για τα χαζά Γερμανάκια, Αγγλάκια κ.λπ.  Που ακούστηκε να θες να πας εθελοντής και να πρέπει να πληρώσεις 2000 δολάρια το μήνα για να υποστηρίξεις την Χ οργάνωση.)

South Africa, To μπαρ που δούλευε ο Νίκος