«Τα δελφινάκια του Αμβρακικού» - 2ο μέρος

Από τον ίδιο δρόμο επιστρέψαμε στο παλιό τελωνείο.  Όλα δείχνουν ότι στο πρόσφατο παρελθόν έγινε καλή δουλειά.  Αναπαλαίωση των κτηρίων, χώροι πληροφόρησης για τον Αμβρακικό, ξενώνας για τους επισκέπτες, συνεδριακοί χώροι, τα βαγονέτα μεταφοράς των προϊόντων (συντηρημένα) κινούνται με το ένα χέρι.  Μουσείο φυσικής ιστορίας και αλιευτικών δραστηριοτήτων, μας πληροφορεί η πινακίδα.

Σημαντικό λιμάνι από την περίοδο του Βυζαντίου μέχρι τις αρχές του περασμένου αιώνα.  Δεσποτάτο της Ηπείρου βλέπεις.  Πρωτεύουσα η  Άρτα.  Μια ανάσα από εδώ.  Μάλιστα.  Τώρα;  Ότι και με το κατάλυμα του φαροφύλακα.  Μας έμειναν οι ταμπέλες και τα υπόλοιπα να ρημάζουν.   Περπατήσαμε μέχρι τον βραχίονα του παλιού λιμανιού.  Σε οδηγούν οι σκουριασμένες σιδηροτροχιές.  Το σημερινό λιμανάκι με τα καΐκια και τα πριάρια κρατούν ζωντανή την ιστορία.  Εκεί δίπλα έχει και κάτι σαν πλαζ.  Δεν μου βγήκε ότι θα μπορούσα να κάνω μπάνιο σ΄ αυτή τη βουρκάδα.  Αγναντέψαμε το γέρμα και τα μαζέψαμε γιατί τα mosquitos δεν αστειεύονται καθόλου τέτοια ώρα.